Gospodarka osadowa
Wartość dodana z osadu, redukcja kosztów zagospodarowania osadu
Koszt związany z zagospodarowaniem osadów jest jedną z kluczowych pozycji kosztów operacyjnych instalacji oczyszczania ścieków. Odwadnianie osadów może znacząco zmniejszyć koszty ich utylizacji.
Instalacje obróbki osadów mogą być częścią systemu oczyszczania lub stanowić pojedyncze rozwiązanie maksymalizujące wartość dodaną z obróbki osadu.
Sito bębnowe, typ NDF:
Zasilane wewnętrznie obrotowe sito bębnowe z tkaniną filtracyjną, zaprojektowano specjalnie do odwadniania osadu biologicznego (co umożliwia osiągnięcie do 6% suchej masy) lub w celu separacji frakcji stałej i ciekłej obornika.
Wirówka odśrodkowa:
Wirówka odśrodkowa oddziela substancje stałe z jednej lub dwóch frakcji ciekłych w jednostopniowym, ciągłym procesie. Może być wykorzystana do procesu separacji frakcji stałej i ciekłej pofermentu.
Prasa śrubowa:
Głównym elementem odwadniacza jest bęben odwadniający, który składa się z ruchomych i nieruchomych pierścieni złożonych na ramie. Wewnątrz bębna znajduje się przenośnik śrubowy ze skokiem zmiennym.
Filtracyjna prasa komorowa, typ NCFP:
Osad w komorach prasy filtracyjnej odwadniany jest pod wpływem wzrastającego ciśnienia w układzie.
Prasa taśmowa:
Odwadnianie osadu na prasie odbywa się w procesach opartych o grawitację w pierwszym etapie i wytworzenie ciśnienia pomiędzy taśmami filtracyjnymi w końcowym etapie odwadniania.
Instalacje flotacyjne do odzysku tłuszczów, typ AECO-FAT:
Maksymalne wykorzystanie wartości osadu poflotacyjnego poprzez przekształcenie go w biopaliwo, bazujące na zawartości wody, substancji stałych i tłuszczu w osadzie. System umożliwia zwrot z inwestycji, biopaliwo można wykorzystać do produkcji własnej energii, znacznie obniżyć koszty związanie z usuwaniem osadu poflotacyjnego. Z kolei tłuszcz można odzyskać poprzez podgrzewania osadu poflotacyjnego. Po procesie otrzymuje się frakcję ciekłą tłuszczu, wodę oraz frakcję stałą osadu.